15 jaar lang reisde ze met de auto overal mee naar toe. De laatste grote reis was met het vliegtuig en voor mij veel spannender dan voor haar, bleek achteraf. We stonden bekend als “dat stel met dat kleine bruine hondje” Omdat ze altijd bij ons was, werd ze ons handelsmerk. Maar voor ons was zij gewoon onze hond.

Pup

In 2006 verhuisden we van Den Haag naar Brabant. Omdat we uit de stad vertrokken vonden we dat het tijd werd om ook weer een hond te nemen.

Vanuit mijn ‘vak’ kende ik vele rassen maar welke paste ons nu het beste. Uiteindelijk besloten we te kiezen voor een Border Terriër en lieten we ons op een wachtlijst zetten. Door mijn achtergrond kreeg ik voorrang en in no-time konden wij komen kijken naar een nestje van 4 weken oud en had ik de keuze uit 6 teefjes.

Begin juni kon ik richting Vortum-Mullem om onze nieuwe huis- en later reisgenoot op te halen. Het viel niet mee om de ‘juiste’ te kiezen. Ze moest niet te brutaal maar ook niet te onderdanig zijn. Uiteindelijk viel mijn keuze op de pup die zich weinig van mij aantrok en net zo lief haar eigen gang ging. Onderweg naar Den Haag moest ik een naam verzinnen maar toen Sven 4 dagen later terugkwam van een lang weekend weg had ik nog steeds niets verzonnen dat bij haar paste.

Op de 5de dag als “hond zonder naam” kwamen we op Cato, om toch het toch iets chiquer te maken schreven we het als Cateau.

Onze twee katten Setengah Mati en Lucifer hadden de kleine pup meteen geadopteerd. Lucifer ontfermde zich met zijn 10kg meteen over de pup van nog geen 3kg. Cateau had al snel door dat Lucifer eerst van haar voer begon te eten en dat zij daarna mocht voor de restjes en dat wanneer Lucifer in de hondenmand lag ze er wel bij mocht maar wel stil moest liggen.

Met het spelen maakte de kat duidelijk hoe ver Cateau kon gaan, kortom onze kleine pup kreeg een parallelle opvoeding van de katten en hier hebben we altijd profijt van gehad. Cateau heeft nooit fel op katten gereageerd.

Haar eerste trip was naar de Pfalz voor de wijnfeesten. Hier maakte ze kennis met kamperen, wachten tot we klaar waren met wijnproeven en drukke menigten. Dat was belangrijk want er zouden nog vele tripjes volgen. Ook met andere festiviteiten en bezoeken was ze er altijd bij en bleef over het algemeen rustig in haar mandje wachten tot we weer tijd voor haar hadden.

Reizen met een hond

De eerste vakantie was naar Italië. Midden in de bergen hadden we een huisje gehuurd met een stuk grond er omheen. Dat leek ons prettig omdat Cateau dan lekker kon rondlopen. En dat deed ze.

Op een dag na een rit naar de kust haalden we haar uit de auto en weg was ze. Uren zoeken en roepen maar niets. Na een poosje begon mij een angstig gevoel te bekruipen dat het lot van de border ook haar was overkomen. Vastgelopen in een konijnen of vossenhol en er niet meer uit kunnen komen. En begin dan maar te zoeken. Tegen de schemer, toen wij de moed begonnen op te geven kwam ze op haar dooie akkertje de tuin binnen lopen. “Stomme hond”,.  Moet je dan boos of blij zijn… in ieder geval opvoed technisch belonen.

Een bezoek aan de Ducati fabriek stond ook op de planning maar omdat het warm was kon Cateau niet in de auto blijven. Hoewel het nogal een rare vraag was (vond ik) mocht ze de fabriek in onder voorwaarde dat ze op de arm zat. Gelukkig hadden we geen hond van 40kg.

Tijdens de rondleiding was de hond net zo’n grote bezienswaardigheid voor de werknemers als de productielijnen voor de bezoekers. In de testruimte gaf de gids aan dat het misschien beter was om buiten te wachten met de hond i.v.m. het lawaai. Toch maar geprobeerd omdat ze thuis ook vaak in de garage was wanneer Sven met zijn Duc bezig was. En tot grote hilariteit van de werknemers reageerde Cateau super enthousiast en blij bij het starten van de motor. Sven toch een beetje trots.

Bij het bezoek van het museum stond daar de Ducati Desmosedici waar de GP mee gereden was. Het leek ons grappig om de hond voor de motor te laten poseren dus 1 op de uitkijk en de ander de hond voor de motor gezet en een foto gemaakt. Toen we weg wilde lopen kwam de suppoost naar ons toe, ojee betrapt, en vroeg of hij een foto mocht maken van Cateau voor de Desmo… oookkeeee uuhhhh ja natuurlijk! En in no time stonden er 4 medewerkers om Cateau en de Desmo foto’s te maken.

Noordkaap

De eerste testrit met onze reisauto was ook de eerste grote testrit met Cateau, met bestemming de Noordkaap in Noorwegen. Door de invoerbepalingen was het even spannend of we alles volgens de regels hadden gedaan maar was een goede voorbode voor de toekomstige reizen. Wildkamperen is geweldig met de hond. Ze bleef bij de auto en was druk in de weer met stokken, rommelde wat aan de waterkant of lag onder de auto te slapen. Ze deed het goed en hoewel je soms wel voor een uitdaging kwam te staan hadden we er geen spijt van dat we haar hadden meegenomen.